Definify.com

Definition 2025

terugkomen

to come back, to return
(used with "in") to be echoed in
Zijn liefde voor de natuur komt terug in zijn schilderijen.
His love for nature is echoed in his paintings.

Inflection of terugkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive	terugkomen
past singular	kwam terug
past participle	teruggekomen
infinitive	terugkomen
gerund	terugkomen n
verbal noun	—
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kom terug	kwam terug	terugkom	terugkwam
2nd person sing. (jij)	komt terug	kwam terug	terugkomt	terugkwam
2nd person sing. (u)	komt terug	kwam terug	terugkomt	terugkwam
2nd person sing. (gij)	komt terug	kwaamt terug	terugkomt	terugkwaamt
3rd person singular	komt terug	kwam terug	terugkomt	terugkwam
plural	komen terug	kwamen terug	terugkomen	terugkwamen

subjunctive sing.¹	kome terug	kwame terug	terugkome	terugkwame
subjunctive plur.¹	komen terug	kwamen terug	terugkomen	terugkwamen

imperative sing.	kom terug
imperative plur.¹	komt terug

participles	terugkomend	teruggekomen
¹⁾ Archaic.