Definify.com
Definition 2025
tava
tava
Estonian
Etymology
Of Baltic origin; compare Latvian daba (“nature, character, disposition”).
Noun
tava (genitive tava, partitive tava)
Inflection
Inflection of tava (ÕS type 17u/sõna, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tava | tavad |
| accusative | tava | tavad |
| genitive | tava | tavade |
| partitive | tava | tavu tavasid |
| illative | tavva tavasse |
tavadesse tavusse |
| inessive | tavas | tavades tavus |
| elative | tavast | tavadest tavust |
| allative | tavale | tavadele tavule |
| adessive | taval | tavadel tavul |
| ablative | tavalt | tavadelt tavult |
| translative | tavaks | tavadeks tavuks |
| terminative | tavani | tavadeni |
| essive | tavana | tavadena |
| abessive | tavata | tavadeta |
| comitative | tavaga | tavadega |
Derived terms
Latvian
Pronoun
tava