Definify.com
Definition 2024
taitnigh
taitnigh
Irish
Verb
taitnigh (present analytic taitníonn, future analytic taitneoidh, verbal noun taitneachtáil, past participle taitnithe)
- Cois Fharraige form of taitin
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | taitním | taitníonn tú; taitnír† |
taitníonn sé, sí | taitnímid; taitníonn muid |
taitníonn sibh | taitníonn siad; taitníd† |
a thaitníonn; a thaitníos / a dtaitníonn*; a dtaitníos* |
taitnítear |
past | thaitnigh mé; thaitníos | thaitnigh tú; thaitnís | thaitnigh sé, sí | thaitníomar; thaitnigh muid | thaitnigh sibh; thaitníobhair | thaitnigh siad; thaitníodar | a thaitnigh / ar thaitnigh* |
taitníodh | |
past habitual | thaitnínn | thaitníteá | thaitníodh sé, sí | thaitnímis; thaitníodh muid | thaitníodh sibh | thaitnídís; thaitníodh siad | a thaitníodh / ar thaitníodh* |
thaitnítí | |
future | taitneoidh mé; taitneod; taitneochaidh mé† |
taitneoidh tú; taitneoir†; taitneochaidh tú† |
taitneoidh sé, sí; taitneochaidh sé, sí† |
taitneoimid; taitneoidh muid; taitneochaimid†; taitneochaidh muid† |
taitneoidh sibh; taitneochaidh sibh† |
taitneoidh siad; taitneoid†; taitneochaidh siad† |
a thaitneoidh; a thaitneos; a thaitneochaidh†; a thaitneochas† / a dtaitneoidh*; a dtaitneos*; a dtaitneochaidh*†; a dtaitneochas*† |
taitneofar; taitneochar† | |
conditional | thaitneoinn; thaitneochainn† | thaitneofá; thaitneochthᆠ| thaitneodh sé, sí; thaitneochadh sé, sí† | thaitneoimis; thaitneodh muid; thaitneochaimis†; thaitneochadh muid† | thaitneodh sibh; thaitneochadh sibh† | thaitneoidís; thaitneodh siad; thaitneochadh siad† | a thaitneodh; a thaitneochadh† / ar thaitneodh*; ar thaitneochadh*† |
thaitneofaí; thaitneochthaí† | |
subjunctive | present | go dtaitní mé; go dtaitníod† |
go dtaitní tú; go dtaitnír† |
go dtaitní sé, sí | go dtaitnímid; go dtaitní muid |
go dtaitní sibh | go dtaitní siad; go dtaitníd† |
— | go dtaitnítear |
past | dá dtaitnínn | dá dtaitníteá | dá dtaitníodh sé, sí | dá dtaitnímis; dá dtaitníodh muid |
dá dtaitníodh sibh | dá dtaitnídís; dá dtaitníodh siad |
— | dá dtaitnítí | |
imperative | taitním | taitnigh | taitníodh sé, sí | taitnímis | taitnígí; taitnídh† |
taitnídís | — | taitnítear | |
verbal noun | taitneachtáil | ||||||||
past participle | taitnithe |
*Indirect relative
† Dialect form