Definify.com
Definition 2024
stytta
stytta
Icelandic
Noun
stytta f (genitive singular styttu, nominative plural styttur)
Declension
declension of stytta
f-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | stytta | styttan | styttur | stytturnar |
accusative | styttu | styttuna | styttur | stytturnar |
dative | styttu | styttunni | styttum | styttunum |
genitive | styttu | styttunnar | stytta/styttna | styttanna/styttnanna |
Derived terms
Etymology 2
From Old Norse stytta (earlier stynta), from Proto-Germanic *stuntijaną (from *stunti-, *stuntu- “short”, whence Old Norse stuttr, Icelandic stuttur (“short”).).
Verb
stytta (weak verb, third-person singular past indicative stytti, supine stytt)
- to shorten
- to fold up (a long garment such a skirt or pants)
- (mathematics) to reduce, to simplify (a fraction)
Conjugation
stytta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að stytta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
stytt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
styttandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég stytti | við styttum | present (nútíð) |
ég stytti | við styttum |
þú styttir | þið styttið | þú styttir | þið styttið | ||
hann, hún, það styttir | þeir, þær, þau stytta | hann, hún, það stytti | þeir, þær, þau stytti | ||
past (þátíð) |
ég stytti | við styttum | past (þátíð) |
ég stytti | við styttum |
þú styttir | þið styttuð | þú styttir | þið styttuð | ||
hann, hún, það stytti | þeir, þær, þau styttu | hann, hún, það stytti | þeir, þær, þau styttu | ||
imperative (boðháttur) |
stytt (þú) | styttið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
styttu | styttiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
styttast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að styttast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
styst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
styttandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég styttist | við styttumst | present (nútíð) |
ég styttist | við styttumst |
þú styttist | þið styttist | þú styttist | þið styttist | ||
hann, hún, það styttist | þeir, þær, þau styttast | hann, hún, það styttist | þeir, þær, þau styttist | ||
past (þátíð) |
ég styttist | við styttumst | past (þátíð) |
ég styttist | við styttumst |
þú styttist | þið styttust | þú styttist | þið styttust | ||
hann, hún, það styttist | þeir, þær, þau styttust | hann, hún, það styttist | þeir, þær, þau styttust | ||
imperative (boðháttur) |
styst (þú) | styttist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
stystu | styttisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
styttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
styttur | stytt | stytt | styttir | styttar | stytt | |
accusative (þolfall) |
styttan | stytta | stytt | stytta | styttar | stytt | |
dative (þágufall) |
styttum | styttri | styttu | styttum | styttum | styttum | |
genitive (eignarfall) |
stytts | styttrar | stytts | styttra | styttra | styttra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
stytti | stytta | stytta | styttu | styttu | styttu | |
accusative (þolfall) |
stytta | styttu | stytta | styttu | styttu | styttu | |
dative (þágufall) |
stytta | styttu | stytta | styttu | styttu | styttu | |
genitive (eignarfall) |
stytta | styttu | stytta | styttu | styttu | styttu |
Derived terms
Related terms
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.