Definify.com

Definition 2024


strijden

strijden

Dutch

Verb

strijden

  1. (intransitive) to fight
Inflection
Inflection of strijden (strong class 1)
infinitive strijden
past singular streed
past participle gestreden
infinitive strijden
gerund strijden n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular strijd streed
2nd person sing. (jij) strijdt streed
2nd person sing. (u) strijdt streed
2nd person sing. (gij) strijdt streedt
3rd person singular strijdt streed
plural strijden streden
subjunctive sing.1 strijde strede
subjunctive plur.1 strijden streden
imperative sing. strijd
imperative plur.1 strijdt
participles strijdend gestreden
1) Archaic.
Derived terms

Etymology 2

Non-lemma forms.

Noun

strijden

  1. Plural form of strijd