Definify.com
Definition 2025
strangulandus
strangulandus
Latin
Participle
strangulandus m (feminine strangulanda, neuter strangulandum); first/second declension
- which is to be strangled
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | strangulandus | strangulanda | strangulandum | strangulandī | strangulandae | strangulanda | |
| genitive | strangulandī | strangulandae | strangulandī | strangulandōrum | strangulandārum | strangulandōrum | |
| dative | strangulandō | strangulandō | strangulandīs | ||||
| accusative | strangulandum | strangulandam | strangulandum | strangulandōs | strangulandās | strangulanda | |
| ablative | strangulandō | strangulandā | strangulandō | strangulandīs | |||
| vocative | strangulande | strangulanda | strangulandum | strangulandī | strangulandae | strangulanda | |