Definify.com
Definition 2024
stimulaturus
stimulaturus
Latin
Participle
stimulātūrus m (feminine stimulātūra, neuter stimulātūrum); first/second declension
- about to stimulate
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | stimulātūrus | stimulātūra | stimulātūrum | stimulātūrī | stimulātūrae | stimulātūra | |
genitive | stimulātūrī | stimulātūrae | stimulātūrī | stimulātūrōrum | stimulātūrārum | stimulātūrōrum | |
dative | stimulātūrō | stimulātūrō | stimulātūrīs | ||||
accusative | stimulātūrum | stimulātūram | stimulātūrum | stimulātūrōs | stimulātūrās | stimulātūra | |
ablative | stimulātūrō | stimulātūrā | stimulātūrō | stimulātūrīs | |||
vocative | stimulātūre | stimulātūra | stimulātūrum | stimulātūrī | stimulātūrae | stimulātūra |