Definify.com
Definition 2025
soeken
soeken
Middle Dutch
Verb
soeken
Conjugation
Conjugation of soeken (weak)
| infinitive | soeken | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | soeke | sochte |
| 2nd person singular | soekes | sochtes |
| 3rd person singular | soeket | sochte |
| 1st person plural | soeken | sochten |
| 2nd person plural | soeket | sochtet |
| 3rd person plural | soeken | sochten |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | soeke | sochte |
| 2nd person singular | soekes | sochtes |
| 3rd person singular | soeke | sochte |
| 1st person plural | soeken | sochten |
| 2nd person plural | soeket | sochtet |
| 3rd person plural | soeken | sochten |
| imperative | present | |
| singular | soeke | |
| plural | soeket | |
| participle | present | past |
| soekende | ghesocht | |
Descendants
- Dutch: zoeken