Definify.com
Definition 2025
skylda
skylda
Faroese
Noun
skylda f (genitive singular skyldu, plural skyldur)
Declension
Declension of skylda | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skylda | skyldan | skyldur | skyldurnar |
accusative | skyldu | skylduna | skyldur | skyldurnar |
dative | skyldu | skylduni | skyldum | skyldunum |
genitive | skyldu | skyldunnar | skylda | skyldanna |
Etymology 2
Compare Icelandic skulda.
Verb
skylda (third person singular past indicative skyldaði, third person plural past indicative skyldað, supine skyldað)
- to owe
Conjugation
v-30 | ||||
infinitive | skylda | |||
---|---|---|---|---|
present participle | skyldandi | |||
past participle a6 | skyldaður | |||
supine | skyldað | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | skyldi | skyldar | skyldar | skylda |
past | skyldaði | skyldaði | skyldaði | skyldaðu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | skylda! | — | skyldið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈscɪlta/
- Rhymes: -ɪlta
Etymology 1
Noun
skylda f (genitive singular skyldu, nominative plural skyldur)
- an obligation, a duty
Declension
declension of skylda
Derived terms
Derived terms
|
|
|
|
Related terms
Etymology 2
Verb
skylda (weak verb, third-person singular past indicative skyldaði, supine skyldað)
- to obligate
Conjugation
skylda — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skylda | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skyldað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skyldandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skylda | við skyldum | present (nútíð) |
ég skyldi | við skyldum |
þú skyldar | þið skyldið | þú skyldir | þið skyldið | ||
hann, hún, það skyldar | þeir, þær, þau skylda | hann, hún, það skyldi | þeir, þær, þau skyldi | ||
past (þátíð) |
ég skyldaði | við skylduðum | past (þátíð) |
ég skyldaði | við skylduðum |
þú skyldaðir | þið skylduðuð | þú skyldaðir | þið skylduðuð | ||
hann, hún, það skyldaði | þeir, þær, þau skylduðu | hann, hún, það skyldaði | þeir, þær, þau skylduðu | ||
imperative (boðháttur) |
skylda (þú) | skyldið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skyldaðu | skyldiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skyldast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skyldast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skyldast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skyldandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skyldast | við skyldumst | present (nútíð) |
ég skyldist | við skyldumst |
þú skyldast | þið skyldist | þú skyldist | þið skyldist | ||
hann, hún, það skyldast | þeir, þær, þau skyldast | hann, hún, það skyldist | þeir, þær, þau skyldist | ||
past (þátíð) |
ég skyldaðist | við skylduðumst | past (þátíð) |
ég skyldaðist | við skylduðumst |
þú skyldaðist | þið skylduðust | þú skyldaðist | þið skylduðust | ||
hann, hún, það skyldaðist | þeir, þær, þau skylduðust | hann, hún, það skyldaðist | þeir, þær, þau skylduðust | ||
imperative (boðháttur) |
skyldast (þú) | skyldist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skyldastu | skyldisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skyldaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skyldaður | skylduð | skyldað | skyldaðir | skyldaðar | skylduð | |
accusative (þolfall) |
skyldaðan | skyldaða | skyldað | skyldaða | skyldaðar | skylduð | |
dative (þágufall) |
skylduðum | skyldaðri | skylduðu | skylduðum | skylduðum | skylduðum | |
genitive (eignarfall) |
skyldaðs | skyldaðrar | skyldaðs | skyldaðra | skyldaðra | skyldaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skyldaði | skyldaða | skyldaða | skylduðu | skylduðu | skylduðu | |
accusative (þolfall) |
skyldaða | skylduðu | skyldaða | skylduðu | skylduðu | skylduðu | |
dative (þágufall) |
skyldaða | skylduðu | skyldaða | skylduðu | skylduðu | skylduðu | |
genitive (eignarfall) |
skyldaða | skylduðu | skyldaða | skylduðu | skylduðu | skylduðu |
Derived terms
- skylda til