Definify.com
Definition 2025
schoonmaken
schoonmaken
Dutch
Verb
schoonmaken
- to clean
Inflection
| Inflection of schoonmaken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | schoonmaken | |||
| past singular | maakte schoon | |||
| past participle | schoongemaakt | |||
| infinitive | schoonmaken | |||
| gerund | schoonmaken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | maak schoon | maakte schoon | schoonmaak | schoonmaakte |
| 2nd person sing. (jij) | maakt schoon | maakte schoon | schoonmaakt | schoonmaakte |
| 2nd person sing. (u) | maakt schoon | maakte schoon | schoonmaakt | schoonmaakte |
| 2nd person sing. (gij) | maakt schoon | maakte schoon | schoonmaakt | schoonmaakte |
| 3rd person singular | maakt schoon | maakte schoon | schoonmaakt | schoonmaakte |
| plural | maken schoon | maakten schoon | schoonmaken | schoonmaakten |
| subjunctive sing.1 | make schoon | maakte schoon | schoonmake | schoonmaakte |
| subjunctive plur.1 | maken schoon | maakten schoon | schoonmaken | schoonmaakten |
| imperative sing. | maak schoon | |||
| imperative plur.1 | maakt schoon | |||
| participles | schoonmakend | schoongemaakt | ||
| 1) Archaic. | ||||