Home Search Index

Definify.com

  •  

Definition 2025


schoonmaken

schoonmaken

Dutch

Verb

schoonmaken

  1. to clean

Inflection

Inflection of schoonmaken (weak, separable)
infinitive schoonmaken
past singular maakte schoon
past participle schoongemaakt
infinitive schoonmaken
gerund schoonmaken n
verbal noun —
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular maak schoon maakte schoon schoonmaak schoonmaakte
2nd person sing. (jij) maakt schoon maakte schoon schoonmaakt schoonmaakte
2nd person sing. (u) maakt schoon maakte schoon schoonmaakt schoonmaakte
2nd person sing. (gij) maakt schoon maakte schoon schoonmaakt schoonmaakte
3rd person singular maakt schoon maakte schoon schoonmaakt schoonmaakte
plural maken schoon maakten schoon schoonmaken schoonmaakten
subjunctive sing.1 make schoon maakte schoon schoonmake schoonmaakte
subjunctive plur.1 maken schoon maakten schoon schoonmaken schoonmaakten
imperative sing. maak schoon
imperative plur.1 maakt schoon
participles schoonmakend schoongemaakt
1) Archaic.

Derived terms

  • schoonmaker
  • schoomaakster

Anagrams

  • maken schoon

Pronunciation

Similar Results

© 2025 Definify.com · All rights reserved.

Privacy · About · Terms