Definify.com
Definition 2025
samenvoegen
samenvoegen
Dutch
Verb
samenvoegen
Inflection
| Inflection of samenvoegen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | samenvoegen | |||
| past singular | voegde samen | |||
| past participle | samengevoegd | |||
| infinitive | samenvoegen | |||
| gerund | samenvoegen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | voeg samen | voegde samen | samenvoeg | samenvoegde |
| 2nd person sing. (jij) | voegt samen | voegde samen | samenvoegt | samenvoegde |
| 2nd person sing. (u) | voegt samen | voegde samen | samenvoegt | samenvoegde |
| 2nd person sing. (gij) | voegt samen | voegde samen | samenvoegt | samenvoegde |
| 3rd person singular | voegt samen | voegde samen | samenvoegt | samenvoegde |
| plural | voegen samen | voegden samen | samenvoegen | samenvoegden |
| subjunctive sing.1 | voege samen | voegde samen | samenvoege | samenvoegde |
| subjunctive plur.1 | voegen samen | voegden samen | samenvoegen | samenvoegden |
| imperative sing. | voeg samen | |||
| imperative plur.1 | voegt samen | |||
| participles | samenvoegend | samengevoegd | ||
| 1) Archaic. | ||||