Definify.com
Definition 2024
rozmyć
rozmyć
Polish
Verb
rozmyć pf (imperfective rozmywać)
- to blur
Conjugation
Conjugation of rozmyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | rozmyć | |||||
| future tense | 1st | rozmyję | rozmyjemy | |||
| 2nd | rozmyjesz | rozmyjecie | ||||
| 3rd | rozmyje | rozmyją | ||||
| past tense | 1st | rozmyłem | rozmyłam | rozmyliśmy | rozmyłyśmy | |
| 2nd | rozmyłeś | rozmyłaś | rozmyliście | rozmyłyście | ||
| 3rd | rozmył | rozmyła | rozmyło | rozmyli | rozmyły | |
| conditional | 1st | rozmyłbym | rozmyłabym | rozmylibyśmy | rozmyłybyśmy | |
| 2nd | rozmyłbyś | rozmyłabyś | rozmylibyście | rozmyłybyście | ||
| 3rd | rozmyłby | rozmyłaby | rozmyłoby | rozmyliby | rozmyłyby | |
| imperative | 1st | niech rozmyję | rozmyjmy | |||
| 2nd | rozmyj | rozmyjcie | ||||
| 3rd | niech rozmyje | niech rozmyją | ||||
| passive adjectival participle | rozmyty | rozmyta | rozmyte | rozmyci | rozmyte | |
| anterior adverbial participle | rozmywszy | |||||
| impersonal past | rozmyto | |||||
| verbal noun | rozmycie | |||||