Definify.com

Definition 2024


rondgetrokken

rondgetrokken

Dutch

Participle

rondgetrokken

  1. past participle of rondtrekken

Declension

Inflection of rondgetrokken
uninflected rondgetrokken
inflected rondgetrokken
comparative
positive
predicative/adverbial rondgetrokken
indefinite m./f. sing. rondgetrokken
n. sing. rondgetrokken
plural rondgetrokken
definite rondgetrokken
partitive rondgetrokkens