Definify.com
Definition 2025
reticuitus
reticuitus
Latin
Participle
reticuitus m (feminine reticuita, neuter reticuitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | reticuitus | reticuita | reticuitum | reticuitī | reticuitae | reticuita | |
| genitive | reticuitī | reticuitae | reticuitī | reticuitōrum | reticuitārum | reticuitōrum | |
| dative | reticuitō | reticuitō | reticuitīs | ||||
| accusative | reticuitum | reticuitam | reticuitum | reticuitōs | reticuitās | reticuita | |
| ablative | reticuitō | reticuitā | reticuitō | reticuitīs | |||
| vocative | reticuite | reticuita | reticuitum | reticuitī | reticuitae | reticuita | |