Definify.com
Definition 2025
repulsurus
repulsurus
Latin
Participle
repulsūrus m (feminine repulsūra, neuter repulsūrum); first/second declension
- about to repel
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | repulsūrus | repulsūra | repulsūrum | repulsūrī | repulsūrae | repulsūra | |
| genitive | repulsūrī | repulsūrae | repulsūrī | repulsūrōrum | repulsūrārum | repulsūrōrum | |
| dative | repulsūrō | repulsūrō | repulsūrīs | ||||
| accusative | repulsūrum | repulsūram | repulsūrum | repulsūrōs | repulsūrās | repulsūra | |
| ablative | repulsūrō | repulsūrā | repulsūrō | repulsūrīs | |||
| vocative | repulsūre | repulsūra | repulsūrum | repulsūrī | repulsūrae | repulsūra | |