Definify.com
Definition 2025
quadrantarius
quadrantarius
Latin
Adjective
quādrantārius m (feminine quādrantāria, neuter quādrantārium); first/second declension
- quarter (attributive)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | quādrantārius | quādrantāria | quādrantārium | quādrantāriī | quādrantāriae | quādrantāria | |
| genitive | quādrantāriī | quādrantāriae | quādrantāriī | quādrantāriōrum | quādrantāriārum | quādrantāriōrum | |
| dative | quādrantāriō | quādrantāriō | quādrantāriīs | ||||
| accusative | quādrantārium | quādrantāriam | quādrantārium | quādrantāriōs | quādrantāriās | quādrantāria | |
| ablative | quādrantāriō | quādrantāriā | quādrantāriō | quādrantāriīs | |||
| vocative | quādrantārie | quādrantāria | quādrantārium | quādrantāriī | quādrantāriae | quādrantāria | |
References
- quadrantarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quadrantarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “quadrantarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.