Definify.com
Definition 2025
purgans
purgans
Latin
Participle
purgāns m, f, n (genitive purgantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | purgāns | purgantēs | purgantia | ||
| genitive | purgantis | purgantium | |||
| dative | purgantī | purgantibus | |||
| accusative | purgantem | purgāns | purgantēs | purgantia | |
| ablative | purgante, purgantī1 | purgantibus | |||
| vocative | purgāns | purgantēs | purgantia | ||
1When used purely as an adjective.