Definify.com
Definition 2025
promittendus
promittendus
Latin
Participle
prōmittendus m (feminine prōmittenda, neuter prōmittendum); first/second declension
- which is to be promised
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prōmittendus | prōmittenda | prōmittendum | prōmittendī | prōmittendae | prōmittenda | |
| genitive | prōmittendī | prōmittendae | prōmittendī | prōmittendōrum | prōmittendārum | prōmittendōrum | |
| dative | prōmittendō | prōmittendō | prōmittendīs | ||||
| accusative | prōmittendum | prōmittendam | prōmittendum | prōmittendōs | prōmittendās | prōmittenda | |
| ablative | prōmittendō | prōmittendā | prōmittendō | prōmittendīs | |||
| vocative | prōmittende | prōmittenda | prōmittendum | prōmittendī | prōmittendae | prōmittenda | |