Definify.com
Definition 2024
praetervectus
praetervectus
Latin
Participle
praetervectus m (feminine praetervecta, neuter praetervectum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | praetervectus | praetervecta | praetervectum | praetervectī | praetervectae | praetervecta | |
genitive | praetervectī | praetervectae | praetervectī | praetervectōrum | praetervectārum | praetervectōrum | |
dative | praetervectō | praetervectō | praetervectīs | ||||
accusative | praetervectum | praetervectam | praetervectum | praetervectōs | praetervectās | praetervecta | |
ablative | praetervectō | praetervectā | praetervectō | praetervectīs | |||
vocative | praetervecte | praetervecta | praetervectum | praetervectī | praetervectae | praetervecta |
References
- praetervectus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “praetervectus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.