Definify.com

Definition 2024

praenosco

praenosco

Latin

Verb

praenōscō ‎(present infinitive praenōscere, perfect active praenōvī, supine praenōtum); third conjugation

  1. I foreknow.

Inflection

   Conjugation of praenosco (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praenōscō praenōscis praenōscit praenōscimus praenōscitis praenōscunt
imperfect praenōscēbam praenōscēbās praenōscēbat praenōscēbāmus praenōscēbātis praenōscēbant
future praenōscam praenōscēs praenōscet praenōscēmus praenōscētis praenōscent
perfect praenōvī praenōvistī praenōvit praenōvimus praenōvistis praenōvērunt, praenōvēre
pluperfect praenōveram praenōverās praenōverat praenōverāmus praenōverātis praenōverant
future perfect praenōverō praenōveris praenōverit praenōverimus praenōveritis praenōverint
passive present praenōscor praenōsceris, praenōscere praenōscitur praenōscimur praenōsciminī praenōscuntur
imperfect praenōscēbar praenōscēbāris, praenōscēbāre praenōscēbātur praenōscēbāmur praenōscēbāminī praenōscēbantur
future praenōscar praenōscēris, praenōscēre praenōscētur praenōscēmur praenōscēminī praenōscentur
perfect praenōtus + present active indicative of sum
pluperfect praenōtus + imperfect active indicative of sum
future perfect praenōtus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praenōscam praenōscās praenōscat praenōscāmus praenōscātis praenōscant
imperfect praenōscerem praenōscerēs praenōsceret praenōscerēmus praenōscerētis praenōscerent
perfect praenōverim praenōverīs praenōverit praenōverīmus praenōverītis praenōverint
pluperfect praenōvissem praenōvissēs praenōvisset praenōvissēmus praenōvissētis praenōvissent
passive present praenōscar praenōscāris, praenōscāre praenōscātur praenōscāmur praenōscāminī praenōscantur
imperfect praenōscerer praenōscerēris, praenōscerēre praenōscerētur praenōscerēmur praenōscerēminī praenōscerentur
perfect praenōtus + present active subjunctive of sum
pluperfect praenōtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praenōsce — — praenōscite —
future — praenōscitō praenōscitō — praenōscitōte praenōscuntō
passive present — praenōscere — — praenōsciminī —
future — praenōscitor praenōscitor — — praenōscuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praenōscere praenōvisse praenōtūrus esse praenōscī praenōtus esse praenōtum īrī
participles praenōscēns — praenōtūrus — praenōtus praenōscendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praenōscere praenōscendī praenōscendō praenōscendum praenōtum praenōtū

Related terms

References

Etymology

From prae ‎(“before”) +‎ nōscō ‎(“know”).

Pronunciation

Similar Results