Definify.com
Definition 2024
praecedens
praecedens
Latin
Participle
praecēdēns m, f, n (genitive praecēdentis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | praecēdēns | praecēdentēs | praecēdentia | ||
genitive | praecēdentis | praecēdentium | |||
dative | praecēdentī | praecēdentibus | |||
accusative | praecēdentem | praecēdēns | praecēdentēs | praecēdentia | |
ablative | praecēdentī | praecēdentibus | |||
vocative | praecēdēns | praecēdentēs | praecēdentia |