Definify.com
Definition 2024
pocieszyć
pocieszyć
Polish
Verb
pocieszyć pf (imperfective pocieszać)
- (transitive) to console
Conjugation
Conjugation of pocieszyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | pocieszyć | |||||
future tense | 1st | pocieszę | pocieszymy | |||
2nd | pocieszysz | pocieszycie | ||||
3rd | pocieszy | pocieszą | ||||
past tense | 1st | pocieszyłem | pocieszyłam | pocieszyliśmy | pocieszyłyśmy | |
2nd | pocieszyłeś | pocieszyłaś | pocieszyliście | pocieszyłyście | ||
3rd | pocieszył | pocieszyła | pocieszyło | pocieszyli | pocieszyły | |
conditional | 1st | pocieszyłbym | pocieszyłabym | pocieszylibyśmy | pocieszyłybyśmy | |
2nd | pocieszyłbyś | pocieszyłabyś | pocieszylibyście | pocieszyłybyście | ||
3rd | pocieszyłby | pocieszyłaby | pocieszyłoby | pocieszyliby | pocieszyłyby | |
imperative | 1st | niech pocieszę | pocieszmy | |||
2nd | pociesz | pocieszcie | ||||
3rd | niech pocieszy | niech pocieszą | ||||
passive adjectival participle | pocieszony | pocieszona | pocieszone | pocieszeni | pocieszone | |
anterior adverbial participle | pocieszywszy | |||||
impersonal past | pocieszono | |||||
verbal noun | pocieszenie |