Definify.com
Definition 2025
placans
placans
Latin
Participle
plācāns m, f, n (genitive plācantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | plācāns | plācantēs | plācantia | ||
| genitive | plācantis | plācantium | |||
| dative | plācantī | plācantibus | |||
| accusative | plācantem | plācāns | plācantēs | plācantia | |
| ablative | plācante, plācantī1 | plācantibus | |||
| vocative | plācāns | plācantēs | plācantia | ||
1When used purely as an adjective.