Definify.com
Definition 2025
placandus
placandus
Latin
Participle
plācandus m (feminine plācanda, neuter plācandum); first/second declension
- which is to be appeased
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | plācandus | plācanda | plācandum | plācandī | plācandae | plācanda | |
| genitive | plācandī | plācandae | plācandī | plācandōrum | plācandārum | plācandōrum | |
| dative | plācandō | plācandō | plācandīs | ||||
| accusative | plācandum | plācandam | plācandum | plācandōs | plācandās | plācanda | |
| ablative | plācandō | plācandā | plācandō | plācandīs | |||
| vocative | plācande | plācanda | plācandum | plācandī | plācandae | plācanda | |