Definify.com
Definition 2025
pertransitus
pertransitus
Latin
Participle
pertransitus m (feminine pertransita, neuter pertransitum); first/second declension
- passed through or away
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | pertransitus | pertransita | pertransitum | pertransitī | pertransitae | pertransita | |
| genitive | pertransitī | pertransitae | pertransitī | pertransitōrum | pertransitārum | pertransitōrum | |
| dative | pertransitō | pertransitō | pertransitīs | ||||
| accusative | pertransitum | pertransitam | pertransitum | pertransitōs | pertransitās | pertransita | |
| ablative | pertransitō | pertransitā | pertransitō | pertransitīs | |||
| vocative | pertransite | pertransita | pertransitum | pertransitī | pertransitae | pertransita | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “pertransitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- pertransitus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016