Definify.com
Definition 2025
paniceus
paniceus
Latin
Adjective
pāniceus m (feminine pānicea, neuter pāniceum); first/second declension
- made of bread
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | pāniceus | pānicea | pāniceum | pāniceī | pāniceae | pānicea | |
| genitive | pāniceī | pāniceae | pāniceī | pāniceōrum | pāniceārum | pāniceōrum | |
| dative | pāniceō | pāniceō | pāniceīs | ||||
| accusative | pāniceum | pāniceam | pāniceum | pāniceōs | pāniceās | pānicea | |
| ablative | pāniceō | pāniceā | pāniceō | pāniceīs | |||
| vocative | pānicee | pānicea | pāniceum | pāniceī | pāniceae | pānicea | |
Related terms
Terms derived from paniceus
References
- paniceus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- PANICEUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “paniceus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.