Definify.com
Definition 2025
pancturus
pancturus
Latin
Participle
panctūrus m (feminine panctūra, neuter panctūrum); first/second declension
- about to fasten
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | panctūrus | panctūra | panctūrum | panctūrī | panctūrae | panctūra | |
| genitive | panctūrī | panctūrae | panctūrī | panctūrōrum | panctūrārum | panctūrōrum | |
| dative | panctūrō | panctūrō | panctūrīs | ||||
| accusative | panctūrum | panctūram | panctūrum | panctūrōs | panctūrās | panctūra | |
| ablative | panctūrō | panctūrā | panctūrō | panctūrīs | |||
| vocative | panctūre | panctūra | panctūrum | panctūrī | panctūrae | panctūra | |