Definify.com
Definition 2025
pactilis
pactilis
Latin
Adjective
pactilis m, f (neuter pactile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | pactilis | pactile | pactilēs | pactilia | |
| genitive | pactilis | pactilium | |||
| dative | pactilī | pactilibus | |||
| accusative | pactilem | pactile | pactilēs | pactilia | |
| ablative | pactilī | pactilibus | |||
| vocative | pactilis | pactile | pactilēs | pactilia | |
Related terms
References
- pactilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “pactilis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.