Definify.com
Definition 2025
opstijgen
opstijgen
Dutch
Verb
opstijgen
Inflection
| Inflection of opstijgen (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opstijgen | |||
| past singular | steeg op | |||
| past participle | opgestegen | |||
| infinitive | opstijgen | |||
| gerund | opstijgen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | stijg op | steeg op | opstijg | opsteeg |
| 2nd person sing. (jij) | stijgt op | steeg op | opstijgt | opsteeg |
| 2nd person sing. (u) | stijgt op | steeg op | opstijgt | opsteeg |
| 2nd person sing. (gij) | stijgt op | steegt op | opstijgt | opsteegt |
| 3rd person singular | stijgt op | steeg op | opstijgt | opsteeg |
| plural | stijgen op | stegen op | opstijgen | opstegen |
| subjunctive sing.1 | stijge op | stege op | opstijge | opstege |
| subjunctive plur.1 | stijgen op | stegen op | opstijgen | opstegen |
| imperative sing. | stijg op | |||
| imperative plur.1 | stijgt op | |||
| participles | opstijgend | opgestegen | ||
| 1) Archaic. | ||||