Definify.com
Definition 2025
opkomen
opkomen
Dutch
Verb
opkomen
Inflection
| Inflection of opkomen (strong class 4, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opkomen | |||
| past singular | kwam op | |||
| past participle | opgekomen | |||
| infinitive | opkomen | |||
| gerund | opkomen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kom op | kwam op | opkom | opkwam |
| 2nd person sing. (jij) | komt op | kwam op | opkomt | opkwam |
| 2nd person sing. (u) | komt op | kwam op | opkomt | opkwam |
| 2nd person sing. (gij) | komt op | kwaamt op | opkomt | opkwaamt |
| 3rd person singular | komt op | kwam op | opkomt | opkwam |
| plural | komen op | kwamen op | opkomen | opkwamen |
| subjunctive sing.1 | kome op | kwame op | opkome | opkwame |
| subjunctive plur.1 | komen op | kwamen op | opkomen | opkwamen |
| imperative sing. | kom op | |||
| imperative plur.1 | komt op | |||
| participles | opkomend | opgekomen | ||
| 1) Archaic. | ||||