Definify.com
Definition 2025
opdonderen
opdonderen
Dutch
Verb
opdonderen
Inflection
| Inflection of opdonderen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opdonderen | |||
| past singular | donderde op | |||
| past participle | opgedonderd | |||
| infinitive | opdonderen | |||
| gerund | opdonderen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | donder op | donderde op | opdonder | opdonderde |
| 2nd person sing. (jij) | dondert op | donderde op | opdondert | opdonderde |
| 2nd person sing. (u) | dondert op | donderde op | opdondert | opdonderde |
| 2nd person sing. (gij) | dondert op | donderde op | opdondert | opdonderde |
| 3rd person singular | dondert op | donderde op | opdondert | opdonderde |
| plural | donderen op | donderden op | opdonderen | opdonderden |
| subjunctive sing.1 | dondere op | donderde op | opdondere | opdonderde |
| subjunctive plur.1 | donderen op | donderden op | opdonderen | opdonderden |
| imperative sing. | donder op | |||
| imperative plur.1 | dondert op | |||
| participles | opdonderend | opgedonderd | ||
| 1) Archaic. | ||||