Definify.com
Definition 2025
ontweken
ontweken
Dutch
Verb
ontweken
- plural past indicative and subjunctive of ontwijken
Participle
ontweken
Declension
| Inflection of ontweken | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ontweken | |||
| inflected | ontweken | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | ontweken | |||
| indefinite | m./f. sing. | ontweken | ||
| n. sing. | ontweken | |||
| plural | ontweken | |||
| definite | ontweken | |||
| partitive | ontwekens | |||