Definify.com

Definition 2024

ontrouw

ontrouw

Dutch

Noun

ontrouw f ‎(uncountable)

infidelity

Adjective

ontrouw ‎(not comparable)

unfaithful

Inflection

Inflection of ontrouw
uninflected	ontrouw
inflected	ontrouwe
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		ontrouw
indefinite	m./f. sing.	ontrouwe
	n. sing.	ontrouw
	plural	ontrouwe
definite		ontrouwe
partitive		ontrouws