Definify.com

Definition 2024

onderverdelen

onderverdelen

Dutch

Verb

onderverdelen

to subdivide

Inflection

Inflection of onderverdelen (weak, separable)
infinitive	onderverdelen
past singular	verdeelde onder
past participle	ondergeverdeeld
infinitive	onderverdelen
gerund	onderverdelen n
verbal noun	—
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	verdeel onder	verdeelde onder	onderverdeel	onderverdeelde
2nd person sing. (jij)	verdeelt onder	verdeelde onder	onderverdeelt	onderverdeelde
2nd person sing. (u)	verdeelt onder	verdeelde onder	onderverdeelt	onderverdeelde
2nd person sing. (gij)	verdeelt onder	verdeelde onder	onderverdeelt	onderverdeelde
3rd person singular	verdeelt onder	verdeelde onder	onderverdeelt	onderverdeelde
plural	verdelen onder	verdeelden onder	onderverdelen	onderverdeelden

subjunctive sing.¹	verdele onder	verdeelde onder	onderverdele	onderverdeelde
subjunctive plur.¹	verdelen onder	verdeelden onder	onderverdelen	onderverdeelden

imperative sing.	verdeel onder
imperative plur.¹	verdeelt onder

participles	onderverdelend	ondergeverdeeld
¹⁾ Archaic.