Definify.com
Definition 2025
onderhandelen
onderhandelen
Dutch
Verb
onderhandelen
- to negotiate
Inflection
| Inflection of onderhandelen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | onderhandelen | |||
| past singular | onderhandelde | |||
| past participle | onderhandeld | |||
| infinitive | onderhandelen | |||
| gerund | onderhandelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | onderhandel | onderhandelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | onderhandelt | onderhandelde | ||
| 2nd person sing. (u) | onderhandelt | onderhandelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | onderhandelt | onderhandelde | ||
| 3rd person singular | onderhandelt | onderhandelde | ||
| plural | onderhandelen | onderhandelden | ||
| subjunctive sing.1 | onderhandele | onderhandelde | ||
| subjunctive plur.1 | onderhandelen | onderhandelden | ||
| imperative sing. | onderhandel | |||
| imperative plur.1 | onderhandelt | |||
| participles | onderhandelend | onderhandeld | ||
| 1) Archaic. | ||||