Definify.com
Definition 2024
odraczać
odraczać
Polish
Verb
odraczać impf (perfective odroczyć)
- (formal) to postpone
Conjugation
Conjugation of odraczać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | odraczać | |||||
| present tense | 1st | odraczam | odraczamy | |||
| 2nd | odraczasz | odraczacie | ||||
| 3rd | odracza | odraczają | ||||
| past tense | 1st | odraczałem | odraczałam | odraczaliśmy | odraczałyśmy | |
| 2nd | odraczałeś | odraczałaś | odraczaliście | odraczałyście | ||
| 3rd | odraczał | odraczała | odraczało | odraczali | odraczały | |
| future tense | 1st | będę odraczał1 | będę odraczała1 | będziemy odraczali1 | będziemy odraczały1 | |
| 2nd | będziesz odraczał1 | będziesz odraczała1 | będziecie odraczali1 | będziecie odraczały1 | ||
| 3rd | będzie odraczał1 | będzie odraczała1 | będzie odraczało1 | będą odraczali1 | będą odraczały1 | |
| conditional | 1st | odraczałbym | odraczałabym | odraczalibyśmy | odraczałybyśmy | |
| 2nd | odraczałbyś | odraczałabyś | odraczalibyście | odraczałybyście | ||
| 3rd | odraczałby | odraczałaby | odraczałoby | odraczaliby | odraczałyby | |
| imperative | 1st | — | odraczajmy | |||
| 2nd | odraczaj | odraczajcie | ||||
| 3rd | niech odracza | niech odraczają | ||||
| active adjectival participle | odraczający | odraczająca | odraczające | odraczający | odraczające | |
| contemporary adverbial participle | odraczając | |||||
| impersonal past | odraczano | |||||
| verbal noun | odraczanie | |||||
| 1or: będę odraczać, będziesz odraczać etc. | ||||||