Definify.com
Definition 2025
observatus
observatus
Latin
Participle
observātus m (feminine observāta, neuter observātum); first/second declension
- observed, watched, having been observed.
- guarded, watched over, having been guarded.
- heeded, regarded, having been heeded.
- noticed, perceived, having been noticed.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | observātus | observāta | observātum | observātī | observātae | observāta | |
| genitive | observātī | observātae | observātī | observātōrum | observātārum | observātōrum | |
| dative | observātō | observātō | observātīs | ||||
| accusative | observātum | observātam | observātum | observātōs | observātās | observāta | |
| ablative | observātō | observātā | observātō | observātīs | |||
| vocative | observāte | observāta | observātum | observātī | observātae | observāta | |
Noun
observātus m (genitive observātūs); fourth declension
- observation (action)
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | observātus | observātūs |
| genitive | observātūs | observātuum |
| dative | observātuī | observātibus |
| accusative | observātum | observātūs |
| ablative | observātū | observātibus |
| vocative | observātus | observātūs |
References
- observatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “observatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.