Definify.com
Definition 2025
obrogans
obrogans
Latin
Participle
obrogāns m, f, n (genitive obrogantis); third declension
- weakening, invalidating or abrogating a law
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | obrogāns | obrogantēs | obrogantia | ||
genitive | obrogantis | obrogantium | |||
dative | obrogantī | obrogantibus | |||
accusative | obrogantem | obrogāns | obrogantēs | obrogantia | |
ablative | obrogante, obrogantī1 | obrogantibus | |||
vocative | obrogāns | obrogantēs | obrogantia |
1When used purely as an adjective.