mynte c (singular definite mynten, plural indefinite mynter)
From Ancient Greek μίνθη (mínthē), via Latin menta
mynte f, m (definite singular mynta or mynten, indefinite plural mynter, definite plural myntene)
mynte f (definite singular mynta, indefinite plural mynter, definite plural myntene)
from Old Norse minta, from Middle Low German minte, from Latin mentha (“mint”).