Definify.com
Definition 2025
mee-eten
mee-eten
Dutch
Verb
mee-eten
Inflection
| Inflection of mee-eten (strong class 5, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | mee-eten | |||
| past singular | at mee | |||
| past participle | meegegeten | |||
| infinitive | mee-eten | |||
| gerund | mee-eten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | eet mee | at mee | mee-eet | meeat |
| 2nd person sing. (jij) | eet mee | at mee | mee-eet | meeat |
| 2nd person sing. (u) | eet mee | at mee | mee-eet | meeat |
| 2nd person sing. (gij) | eet mee | at mee | mee-eet | meeat |
| 3rd person singular | eet mee | at mee | mee-eet | meeat |
| plural | eten mee | aten mee | mee-eten | meeaten |
| subjunctive sing.1 | ete mee | ate mee | mee-ete | meeate |
| subjunctive plur.1 | eten mee | aten mee | mee-eten | meeaten |
| imperative sing. | eet mee | |||
| imperative plur.1 | eet mee | |||
| participles | mee-etend | meegegeten | ||
| 1) Archaic. | ||||