Definify.com
Definition 2025
matka
matka
See also: mátka
Czech
Noun
matka f
Declension
Declension of matka
Synonyms
- (nut): matice
Related terms
See also
- šroub m (bolt)
Finnish
Noun
matka
Declension
| Inflection of matka (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | matka | matkat | |
| genitive | matkan | matkojen | |
| partitive | matkaa | matkoja | |
| illative | matkaan | matkoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | matka | matkat | |
| accusative | nom. | matka | matkat |
| gen. | matkan | ||
| genitive | matkan | matkojen matkainrare |
|
| partitive | matkaa | matkoja | |
| inessive | matkassa | matkoissa | |
| elative | matkasta | matkoista | |
| illative | matkaan | matkoihin | |
| adessive | matkalla | matkoilla | |
| ablative | matkalta | matkoilta | |
| allative | matkalle | matkoille | |
| essive | matkana | matkoina | |
| translative | matkaksi | matkoiksi | |
| instructive | — | matkoin | |
| abessive | matkatta | matkoitta | |
| comitative | — | matkoineen | |
Related terms
Anagrams
Polish
Etymology
Diminutive of Old Polish mać, from Proto-Slavic *mati, from Proto-Indo-European *méh₂tēr
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmat̪ka]
Noun
matka f
Declension
declension of matka
Related terms
Slovak
Etymology
mať + -ka, from Proto-Slavic *mati, from Proto-Indo-European *méh₂tēr.
Noun
matka f (genitive singular matky, nominative plural matky, declension pattern of žena)
Declension
Declension of matka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | matka | matky |
| genitive | matky | matiek |
| dative | matke | matkám |
| accusative | matku | matky |
| locative | matke | matkách |
| instrumental | matkou | matkami |