Definify.com
Definition 2025
masculatus
masculatus
Latin
Adjective
masculātus m (feminine masculāta, neuter masculātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | masculātus | masculāta | masculātum | masculātī | masculātae | masculāta | |
| genitive | masculātī | masculātae | masculātī | masculātōrum | masculātārum | masculātōrum | |
| dative | masculātō | masculātō | masculātīs | ||||
| accusative | masculātum | masculātam | masculātum | masculātōs | masculātās | masculāta | |
| ablative | masculātō | masculātā | masculātō | masculātīs | |||
| vocative | masculāte | masculāta | masculātum | masculātī | masculātae | masculāta | |
References
- masculatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “masculatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.