Definify.com
Definition 2025
mantu
mantu
Finnish
Noun
mantu
- (rare) ground, soil; especially in connection of ownership.
- Hän viljeli omaa mantuaan.
- He tilled his own soil.
- Hän viljeli omaa mantuaan.
Declension
| Inflection of mantu (Kotus type 1/valo, nt-nn gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | mantu | mannut | |
| genitive | mannun | mantujen | |
| partitive | mantua | mantuja | |
| illative | mantuun | mantuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | mantu | mannut | |
| accusative | nom. | mantu | mannut |
| gen. | mannun | ||
| genitive | mannun | mantujen | |
| partitive | mantua | mantuja | |
| inessive | mannussa | mannuissa | |
| elative | mannusta | mannuista | |
| illative | mantuun | mantuihin | |
| adessive | mannulla | mannuilla | |
| ablative | mannulta | mannuilta | |
| allative | mannulle | mannuille | |
| essive | mantuna | mantuina | |
| translative | mannuksi | mannuiksi | |
| instructive | — | mannuin | |
| abessive | mannutta | mannuitta | |
| comitative | — | mantuineen | |
Synonyms
Anagrams
Latvian
Noun
mantu f
Pali
Alternative forms
Alternative forms
- मन्तु (Devanagari script)
- මන්තු (Sinhalese script)
- မန္တု (Burmese script)
- មន្តុ (Khmer script)
- มนฺตุ (Thai script)
Noun
mantu m
- one who imagines
Declension
Declension table of "mantu" (masculine)
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | mantu | mantavo or mantū |
| Accusative (second) | mantuṃ | mantavo or mantū |
| Instrumental (third) | mantunā | mantūhi or mantūbhi |
| Dative (fourth) | mantussa or mantuno | mantūnaṃ |
| Ablative (fifth) | mantusmā or mantumhā | mantūhi or mantūbhi |
| Genitive (sixth) | mantussa or mantuno | mantūnaṃ |
| Locative (seventh) | mantusmiṃ or mantumhi | mantūsu |
| Vocative (calling) | mantu | mantave or mantavo |