Definify.com
Definition 2024
maith
maith
Irish
Adjective
maith (genitive singular masculine maith, genitive singular feminine maithe, plural maithe, comparative fearr)
Usage notes
Takes the adverbial construction go maith when used predicatively after a form of bí:
- Tá an anraith seo go maith. ― This soup is good.
Declension
Declension of maith
Singular | Plural (m/f) | |||
---|---|---|---|---|
Positive | Masculine | Feminine | (strong noun) | (weak noun) |
Nominative | maith | mhaith | maithe; mhaithe² |
|
Vocative | mhaith | maithe | ||
Genitive | maithe | maithe | maith | |
Dative | maith; mhaith¹ |
mhaith | maithe; mhaithe² |
|
Comparative | níos fearr | |||
Superlative | is fearr |
¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.
Derived terms
- chomh maith (“also, as well”)
- go maith (“well”)
- is maith le (“to like”)
- lá breithe maith agat (“happy birthday”)
Noun
maith f (genitive singular maithe, nominative plural maithe)
Declension
Declension of maith
Second declension
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
Verb
maith (present analytic maitheann, future analytic maithfidh, verbal noun maitheamh, past participle maite)
Inflection
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | maithim | maitheann tú; maithir† |
maitheann sé, sí | maithimid | maitheann sibh | maitheann siad; maithid† |
a mhaitheann; a mhaitheas / a maitheann*; a maitheas* |
maitear |
past | mhaith mé; mhaitheas | mhaith tú; mhaithis | mhaith sé, sí | mhaitheamar; mhaith muid | mhaith sibh; mhaitheabhair | mhaith siad; mhaitheadar | a mhaith / ar mhaith* |
maitheadh | |
past habitual | mhaithinn | mhaiteá | mhaitheadh sé, sí | mhaithimis; mhaitheadh muid | mhaitheadh sibh | mhaithidís; mhaitheadh siad | a mhaitheadh / ar mhaitheadh* |
mhaití | |
future | maithfidh mé; maithfead |
maithfidh tú; maithfir† |
maithfidh sé, sí | maithfimid; maithfidh muid |
maithfidh sibh | maithfidh siad; maithfid† |
a mhaithfidh; a mhaithfeas / a maithfidh*; a maithfeas* |
maithfear | |
conditional | mhaithfinn | mhaithfeá | mhaithfeadh sé, sí | mhaithfimis; mhaithfeadh muid | mhaithfeadh sibh | mhaithfidís; mhaithfeadh siad | a mhaithfeadh / ar mhaithfeadh* |
mhaithfí | |
subjunctive | present | go maithe mé; go maithead† |
go maithe tú; go maithir† |
go maithe sé, sí | go maithimid; go maithe muid |
go maithe sibh | go maithe siad; go maithid† |
— | go maitear |
past | dá maithinn | dá maiteá | dá maitheadh sé, sí | dá maithimis; dá maitheadh muid |
dá maitheadh sibh | dá maithidís; dá maitheadh siad |
— | dá maití | |
imperative | maithim | maith | maitheadh sé, sí | maithimis | maithigí; maithidh† |
maithidís | — | maitear | |
verbal noun | maitheamh | ||||||||
past participle | maite |
* Indirect relative
† Dialect form
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
maith | mhaith | unchanged |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "maith" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- “maith” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.