English

Noun

loverboy ‎(plural loverboys)

1. A male lover, especially a young one.
2. A ladykiller.

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɑvərˌbɔi̯/, /lɔvərˌbɔi̯/

Etymology

From English lover boy.

Noun

loverboy m ‎(plural loverboys, diminutive loverboytje n)

1. a male who starts a relationship with a young girl and provides material support to make her dependent on him, only to later demand repayment of that support, usually through forced prostitution
   • 2007, G. Vermeulen, B. Moens, E. De Busser, Betaalseksrecht. Naar een legalisering van niet-problematische prostitutie., Maklu, page 238:

     Dat minderjarigen niet alleen via netwerken van mensenhandel in de prostitutie terechtkomen, wordt geïllustreerd aan de hand van het oprukkende fenomeen van de loverboys, een crimineel netwerk dat geacht wordt verantwoordelijk te zijn voor de toename van het aantal minderjarigen die in de prostitutie worden geëxploiteerd.

     That minors don't just end up in prostitution through human trafficking networks is illustrated by the emerging phenomenon of the "loverboys", a criminal network that is considered responsible for the increase in the number of minors who are exploited in prostitution.

See also

• lovergirl