Definify.com
Definition 2024
kuzu
kuzu
Turkish
Etymology
From Old Turkic kuzı, from Proto-Turkic *kuŕi, *Koŕɨ (“lamb”).
Pronunciation
- IPA(key): [kuzu]
Noun
kuzu (definite accusative kuzuyu, plural kuzular)
Declension
declension of kuzu
possessive forms of kuzu
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | kuzum | kuzularım |
| definite accusative (belirtme) | kuzumu | kuzularımı |
| dative (yönelme) | kuzuma | kuzularıma |
| locative (bulunma) | kuzumda | kuzularımda |
| ablative (çıkma) | kuzumdan | kuzularımdan |
| genitive (tamlayan) | kuzumun | kuzularımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kuzun | kuzuların |
| definite accusative (belirtme) | kuzunu | kuzularını |
| dative (yönelme) | kuzuna | kuzularına |
| locative (bulunma) | kuzunda | kuzularında |
| ablative (çıkma) | kuzundan | kuzularından |
| genitive (tamlayan) | kuzunun | kuzularının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kuzusu | kuzuları |
| definite accusative (belirtme) | kuzusunu | kuzularını |
| dative (yönelme) | kuzusuna | kuzularına |
| locative (bulunma) | kuzusunda | kuzularında |
| ablative (çıkma) | kuzusundan | kuzularından |
| genitive (tamlayan) | kuzusunun | kuzularının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kuzumuz | kuzularımız |
| definite accusative (belirtme) | kuzumuzu | kuzularımızı |
| dative (yönelme) | kuzumuza | kuzularımıza |
| locative (bulunma) | kuzumuzda | kuzularımızda |
| ablative (çıkma) | kuzumuzdan | kuzularımızdan |
| genitive (tamlayan) | kuzumuzun | kuzularımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kuzunuz | kuzularınız |
| definite accusative (belirtme) | kuzunuzu | kuzularınızı |
| dative (yönelme) | kuzunuza | kuzularınıza |
| locative (bulunma) | kuzunuzda | kuzularınızda |
| ablative (çıkma) | kuzunuzdan | kuzularınızdan |
| genitive (tamlayan) | kuzunuzun | kuzularınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | kuzuları | kuzuları |
| definite accusative (belirtme) | kuzularını | kuzularını |
| dative (yönelme) | kuzularına | kuzularına |
| locative (bulunma) | kuzularında | kuzularında |
| ablative (çıkma) | kuzularından | kuzularından |
| genitive (tamlayan) | kuzularının | kuzularının |
predicative forms of kuzu
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | kuzuyum | kuzularım* |
| sen (you are) | kuzusun | kuzularsın* |
| o (he/she/it is) | kuzu / kuzudur | kuzular* / kuzulardır* |
| biz (we are) | kuzuyuz | kuzularız |
| siz (you are) | kuzusunuz | kuzularsınız |
| onlar (they are) | kuzular | kuzulardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | kuzuydum | kuzulardım* |
| sen (you were) | kuzuydun | kuzulardın* |
| o (he/she/it was) | kuzuydu | kuzulardı* |
| biz (we were) | kuzuyduk | kuzulardık |
| siz (you were) | kuzuydunuz | kuzulardınız |
| onlar (they were) | kuzuydular | kuzulardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | kuzuymuşum | kuzularmışım* |
| sen (you were) | kuzuymuşsun | kuzularmışsın* |
| o (he/she/it was) | kuzuymuş | kuzularmış* |
| biz (we were) | kuzuymuşuz | kuzularmışız |
| siz (you were) | kuzuymuşsunuz | kuzularmışsınız |
| onlar (they were) | kuzuymuşlar | kuzularmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||