Definify.com
Definition 2025
kulta
kulta
Finnish
(index ku)
Noun
kulta
- gold (metal)
- gold medal
- darling, dear, baby (term of endearment)
Declension
| Inflection of kulta (Kotus type 10/koira, lt-ll gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kulta | kullat | |
| genitive | kullan | kultien | |
| partitive | kultaa | kultia | |
| illative | kultaan | kultiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kulta | kullat | |
| accusative | nom. | kulta | kullat |
| gen. | kullan | ||
| genitive | kullan | kultien kultainrare |
|
| partitive | kultaa | kultia | |
| inessive | kullassa | kullissa | |
| elative | kullasta | kullista | |
| illative | kultaan | kultiin | |
| adessive | kullalla | kullilla | |
| ablative | kullalta | kullilta | |
| allative | kullalle | kullille | |
| essive | kultana | kultina | |
| translative | kullaksi | kulliksi | |
| instructive | — | kullin | |
| abessive | kullatta | kullitta | |
| comitative | — | kultineen | |
Synonyms
Derived terms
Compounds
compounds
|
|
|
Etymology 2
Pronoun
kulta
- (interrogative, archaic) Ablative singular form of kuka.
- (indefinite, archaic) Ablative singular form of kuka.
Synonyms
References
- Häkkinen, Kaisa (2004-2005). Nykysuomen etymologinen sanakirja. Juva: WSOY. ISBN 951-0-27108-X.