Definify.com
Definition 2025
kuikelo
kuikelo
Finnish
Noun
kuikelo
- A beanpole (tall, thin person).
Declension
| Inflection of kuikelo (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kuikelo | kuikelot | |
| genitive | kuikelon | kuikelojen kuikeloiden kuikeloitten |
|
| partitive | kuikeloa | kuikeloja kuikeloita |
|
| illative | kuikeloon | kuikeloihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kuikelo | kuikelot | |
| accusative | nom. | kuikelo | kuikelot |
| gen. | kuikelon | ||
| genitive | kuikelon | kuikelojen kuikeloiden kuikeloitten |
|
| partitive | kuikeloa | kuikeloja kuikeloita |
|
| inessive | kuikelossa | kuikeloissa | |
| elative | kuikelosta | kuikeloista | |
| illative | kuikeloon | kuikeloihin | |
| adessive | kuikelolla | kuikeloilla | |
| ablative | kuikelolta | kuikeloilta | |
| allative | kuikelolle | kuikeloille | |
| essive | kuikelona | kuikeloina | |
| translative | kuikeloksi | kuikeloiksi | |
| instructive | — | kuikeloin | |
| abessive | kuikelotta | kuikeloitta | |
| comitative | — | kuikeloineen | |