Esperanto

Verb

klarigi ‎(present klarigas, past klarigis, future klarigos, conditional klarigus, volitive klarigu)

1. (transitive) to explain
2. (transitive) to clarify

Conjugation

Conjugation of klarigi present past future singular plural singular plural singular plural tense klarigas klarigis klarigos active participle klariganta klarigantaj klariginta klarigintaj klarigonta klarigontaj acc. klarigantan klarigantajn klarigintan klarigintajn klarigontan klarigontajn passive participle klarigata klarigataj klarigita klarigitaj klarigota klarigotaj acc. klarigatan klarigatajn klarigitan klarigitajn klarigotan klarigotajn nominal active participle klariganto klarigantoj klariginto klarigintoj klarigonto klarigontoj acc. klariganton klarigantojn klariginton klarigintojn klarigonton klarigontojn nominal passive participle klarigato klarigatoj klarigito klarigitoj klarigoto klarigotoj acc. klarigaton klarigatojn klarigiton klarigitojn klarigoton klarigotojn adverbial active participle klarigante klariginte klarigonte adverbial passive participle klarigate klarigite klarigote infinitive klarigi imperative klarigu conditional klarigus

Synonyms

• ekspliki

Derived terms

• neklarigebla ‎(“inexplicable”)
• neklarigeble ‎(“inexplicably”)
• pliklarigi