Definition 2025
kenu
kenu
Hungarian
Noun
kenu (plural kenuk)
- canoe (small, long and narrow boat)
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
kenu
|
kenuk
|
| accusative |
kenut
|
kenukat
|
| dative |
kenunak
|
kenuknak
|
| instrumental |
kenuval
|
kenukkal
|
| causal-final |
kenuért
|
kenukért
|
| translative |
kenuvá
|
kenukká
|
| terminative |
kenuig
|
kenukig
|
| essive-formal |
kenuként
|
kenukként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
kenuban
|
kenukban
|
| superessive |
kenun
|
kenukon
|
| adessive |
kenunál
|
kenuknál
|
| illative |
kenuba
|
kenukba
|
| sublative |
kenura
|
kenukra
|
| allative |
kenuhoz
|
kenukhoz
|
| elative |
kenuból
|
kenukból
|
| delative |
kenuról
|
kenukról
|
| ablative |
kenutól
|
kenuktól
|
| Possessive forms of kenu
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
kenum
|
kenuim
|
| 2nd person sing. |
kenud
|
kenuid
|
| 3rd person sing. |
kenuja
|
kenui
|
| 1st person plural |
kenunk
|
kenuink
|
| 2nd person plural |
kenutok
|
kenuitok
|
| 3rd person plural |
kenujuk
|
kenuik
|